Tot slot

19 aug 2012, St. Jean pied-de-port tot Broek in Waterland.

De reis verloopt zeer voorspoedig, het is niet erg druk op de weg (zondag) en het lukt redelijk om te slapen in de bus. Ook nog wat gezellige gesprekken kunnen voeren met andere fietsers en ervaringen uit kunnen wisselen. Met betrekking tot fietsen en belevenissen lukt dat meestal nog wel, daarnaast blijven dit soort fietsers toch altijd een uniek soort eigenheimers en solisten (incl. mijzelf natuurlijk).

De aankomst is ruim een uur eerder dan volgens het boekje, zodat ik vóór de verwachte aankomsttijd weer thuis ben (rond 5 uur ’s middags). Voor ’s avonds heeft Joke een aantal gasten uitgenodigd zodat het nog een bijzonder gezellige come-home party wordt.

Enkele statistische gegevens van de reis:

• Totale reisafstand volgens de fietsteller: 2590 km
• In totaal geklommen: ruwweg 24 km.
• 40 dagen weg geweest

De Pyreneeën

18 aug 2012, Camping la Truite, St Jean pied de port

Vandaag wil ik een rondje fietsen, of als dat niet gaat, gewoon een stuk heen en weer. Vooral kleine wegen met heel weinig verkeer. Eerst een nieuwe kaart van de omgeving samenstellen en op de GPS laden. Vanuit St. Jean Pied de port volg ik een lokale weg in zuidelijke richting. Het is eigenlijk meteen mooi op de kleinere weggetjes en als er geen verkeer is, het landschap wordt meer gevolgd en beleefd dan op een grote, brede weg. De weg volgt opnieuw de Nive rivier, die hier niet meer dan een beekje is, tot aan de bron. Dat wil zeggen dat de rivier in dit dal ontspringt, wordt samengesteld uit diverse kleinere waterloopjes. Het laatste stuk van de doodlopende weg eindigt na een flinke klim bij een boerderijtje. Daarna gaat het nog verder als zandpad, maar dat laat ik liggen. De stilte is er hoorbaar, voelbaar. Geen wind vandaag die de bladeren doet trillen, geen vogels, geen ruisende beek, alleen zo nu en dan een bel van een schaap dat beweegt. Een hoorbare stilte, waar vind je dat nog? Een weldaad voor de oren en de geest. Ik zit er een tijdje stil naar te luisteren.

Een langzame terugkeer, met tussenstops bij de Nive, die verschillende watervallen en watervalletjes kent, en bij lokale restaurants, voor een biertje. Het is relax-day vandaag. Bij terugkeer op de camping langzaam alles inpakken, zorgen dat de spullen bij thuiskomst direct opgeborgen kunnen worden voor gebruik een volgende keer.

Grappig is dat de Fransen naast mij, die de hele tijd eigenlijk niets gezegd hebben, iets toegankelijker worden nu het duidelijk is dat ik ga vertrekken. De ene biedt me wat frietjes aan, de andere vraagt waar de reis heen gaat (zo laat nog?).

Eigenlijk is het wel vreemd om zo laat te vertrekken en in het donker naar Ascarat te moeten rijden. Ik ben benieuwd of er een bus staat en of er ook andere opstappers zijn ….

Aantal km’s vandaag: 47

Foto's vandaag

Pied de Port: toegang tot passen van de Pyreneeën

17 augustus 2012, Camping la Truite, Saint Jean Pied de Port

Lang geslapen, heel lang eigenlijk, meer dan 12 uur in de tent gelegen. Vandaag op bezoek in Saint Jean Pied de Port, de omgeving en het plaatsje Ascarat verkennen (opstapplaats bus) en verder een beetje rondfietsen en niksen.

Het is echt bloedheet, Marokkaanse toestanden hier. De campingbaas zei dat het buiten in de zon 46 graden was, in de schaduw tegen de 40 graden. En er staat helemaal geen wind, althans in het beschermde dalletje waar de camping in ligt, dus fietsen geeft vanzelf al verkoeling. In Saint Jean Pied de Port, dat op een heuvel ligt, waait het nog wel een beetje. Prachtig stadje, een centrale plaats in de verschillende pelgrimsroutes, zo blijkt. Het is een ommuurd stadje met boven op de heuvel een citadel. In het steile, centrale straatje dat van aankomstpoort tot vertrekpoort voert staat alles in het teken van de pelgrimages (goeie marketing). Verder is het gewoon een echt Pyrenees toeristenstadje met heel veel cafés, restaurants en overnachtingsmogelijkheden.

Natuurlijk kan ik het niet laten om nog wat rond te fietsen over de kleinere weggetjes. Bevrijd van het drukke verkeer van de hoofdwegen is dat weer een verfrissende beleving die behalve een paar steile klimmetjes en minimaal verharde bospaadjes opnieuw prachtige uitzichten oplevert.

Voor ’s avonds heb ik een (half) flesjes wijn en een camembertje gekocht, het is tenslotte de laatste (complete) avond. Morgenavond de terugtocht naar Nederland.

Bijna 30 km gefietst

Foto's van vandaag

Internet aan de grenzen

16 aug 2012, Irun tot (bijna) Saint Pierre Pied de Port

In Irun is het weer mooi weer en het is al vroeg vrij warm. Maar ik wil eerst nog wat internet werk doen. Dat blijkt hier nu weer eens niet zo eenvoudig te zijn. Je zou zeggen: zoek een WiFi punt, doe je werk en klaar is kees, maar zo simpel ligt dat vaak niet. Ook hier niet en ik heb het zelden zo slecht meegemaakt. In het pension hebben ze wel WiFi, dat ik vrij redelijk kan ontvangen, maar de verbinding valt steeds weg of is tergend langzaam. Nu is er ook nog een onbeschermde WiFi, die sterk binnenkomt. Maar ook die doet even wat en valt dan weer dood, geen verbinding meer met het netwerk. Door wat heen en weer schakelen lukt het me iets gedaan te krijgen, maar lang niet alles, dus ik vertrek uit het hotel om eerst mijn fiets op te halen. Weer een flink eind lopen natuurlijk tot ergens op een industrieterrein achter het station. De fiets is compleet, de bagage zit er bij en met hier en daar wat rechtzetten is het weer helemaal gebruiksklaar. Dan eerst boodschappen doen in een supermarkt. Daar hebben ze ook gratis WiFi (bij de koffiebar), dus daar moet ik maar even gebruik van maken. Alleen is deze WiFi niet zichtbaar op mijn PC, wellicht is het netwerkgebeuren wat ontregeld door die uitvallende netwerken en wisselingen, dus eerst maar even rebooten. En ja hoor: Windows had besloten om allerlei updates op te halen en begint eerst te reconfigureren. Als het na een tijd allemaal weer werkt blijk ik mijn digitale codegenerator (voor banktransacties) niet bij me te hebben, die zit nog in een fietstas. Bovendien is ook deze verbinding niet stabiel en valt een paar keer weg.

Tja, dan eerst maar boodschappen afrekenen en naar Hendaye fietsen en daar een WiFi plek opzoeken. Dat is alweer niet eenvoudig, WiFi punten zijn hier een stuk zeldzamer, zo blijkt. Ik wordt verwezen naar de bibliotheek: die is dicht, duurt nog een uur. Na nog een aantal verwijzingen kom ik aan bij de tourist information op het strand van Hendaye. Daar hebben ze wel WiFi, voor een uur dan, beschermd met codes. Ook dat valt halverwege een paar keer uit, maar herstelt zich toch weer  Uiteindelijk lukt het me mijn dingen te doen.

Het is drie uur ’s middags als ik klaar ben. Een paar klusjes en je bent vijf uur verder!

De weg is prachtig, loopt een eind langs de kust voordat die afbuigt het binnenland in. Het is razend druk met badgasten en ook na het strand achter me gelaten te hebben blijft het heel druk op de weg. Nu is het ook een super toeristisch gebied, met veel campings en ieder kilometer wel een Chambre d’hotes, pension of hotel. Over een overnachtingplaats hoef ik me dus geen zorgen te maken. Ik stop in verschillende plaatsjes onderweg om even rond te kijken, ik heb tenslotte geen haast, nog ruim 2 dagen de tijd. De Cycletours bus vertrekt op 18 augustus, maar pas helemaal aan het eind van de dag, om 23 uur. Uit Ascarat, dat vlak bij Saint Jean Pied de Port ligt. Het is erg warm en ik zweet enorm, ik moet regelmatig extra water halen of andere dranken (sappen, melk, drinkyoghurt). En wat eten natuurlijk, in dit geval het muesli krachtvoer, bananen, perziken en dergelijke.

Op zeker moment wordt de weg rustiger en ook mooier, het gaat nu door bossen en volgt het riviertje de Nive stroomopwaarts, langzaam hoger (er zitten geen passen in deze route). Hier zijn ook geen chambre d’hotes meer of andere mogelijkheden. Na een tiental km’s komt op een heel mooi en rustig stuk door de beboste heuvels een camping (la truite) aan de Nive in beeld en ik besluit direct er te blijven, het is al half negen geweest.

Het blijkt dat Saint Jean Pied de Port vrijwel ‘om de hoek’ ligt, een krappe 5 km verder! En  Ascarat ligt nog dichter bij. Het ging blijkbaar makkelijk met fietsen en al met al blijk ik vandaag vrijwel de hele afstand naar Saint Jean Pied al gefietst te hebben.

Totaal 83 km gefietst in ruim 4 uur. Een paar 100 m hoogte verschil

Foto's

De ijzeren route door de Pyreneen

15 aug 2012, Santiago tot Irun

‘s Nachts spookte het buiten, er viel veel regen en er stond een harde wind. Het seminarie is niet gebouwd op winddichtheid en de wind gierde door de kieren van ramen en deuren. Op de slaapzalen kon ik het voortdurend klapperen van ramen en deuren horen; in mijn eigen kamertje had ik daar maatregelen tegen genomen.

Alweer vroeg opgestaan om ruim op tijd bij het station te zijn en nog wat koffie te kunnen drinken. Buiten is het fris en vochtig, maar er zijn ook stukken blauwe lucht zichtbaar, het ziet er beter uit voor vandaag. De trein bestaat uit maar 1 coupé, althans het eerste stuk vanaf Santiago, in Ourense wordt een tweede deel aangekoppeld. Datzelfde gebeurt nog 2 keer onderweg, waarbij ik van wagon en plek moet verwisselen om goed uit te komen.

Vanuit de trein krijg ik regelmatig prachtige uitzichten of vergezichten te zien die ik anders op de fiets gepresenteerd had gekregen. En ook een prachtig, bergachtig en vaak dicht bebost landschap met diepe dalen waar rivieren of beekjes door stromen. Hier en daar zijn er boerderijtjes met terrassen bebouwing of dorpjes die tegen het fantastische decor van de bergen aangeplakt zijn. Dit is wel het echte bergwerk, hoewel ik geen idee heb van de hoogte hier, laat staan dat ik een beeld heb van de precieze route die de trein volgt.

Later komt een stuk over de hoogvlakte, wat gekenmerkt wordt door grote, gele akkers met hier en daar groene stukken, met prachtige wolkenpartijen. Later in de middag betrekt het weer als we afdalen naar de lagere en meer bergachtige streken, na Bilbao. Ook hier mooie uitzichten vanuit de trein die er in flinke vaart doorheen gaat. Iets later dan verwacht komt de trein in Irun aan. Zoeken naar een overnachtingsplek; dat blijkt nog niet zo heel eenvoudig. Irun is een hele nette stad en er zijn prachtige verwijsborden naar diverse hotels en pensions, maar als je te voet bent zoals ik (fiets kan ik morgen pas ophalen) dan kan dat flinke wandelingen opleveren. Na  ruim 1,5 uur rondlopen meld ik me alsnog weer bij het pension dat ik dichtbij het station al eerder had aangedaan. Gelukkig zit er een Chinees pal naast en kun je hier (nog net in Spanje) tot heel laat eten, dus daar gebruik ik een goede maaltijd en ga direct daarna slapen.

Van 8:57 tot 20:30 getreind, ongeveer 7-800 km verder terecht gekomen. Geen foto’s vandaag.

Verandering van plan

14 aug 2012, Santiago de Compostela

Ook vandaag weer redelijk vroeg opstaan: De kamers moeten leeg zijn om 9:30, voor de schoonmaakploegen. Dat geldt ook voor de blijvers, zo vertelde men mij, al mag je wel je bagage in de kamer achterlaten. Braaf als ik ben doe ik dat en laat alles opgeruimd achter – later blijkt dat volkomen overbodig te zijn geweest, er is niemand geweest om schoon te maken (wàt zouden ze eigenlijk schoon moeten maken??).

Eerst de fiets afgeleverd bij een fietsenmaker, het vrijloopmechanisme tussen wiel en kettingcassette gaf problemen, de blokkering werkte soms niet meer. De man zou kijken of hij het op kon lossen. Verder vandaag tijd voor sightseeing, maar eerst: koffie en internet, waarna het al gauw weer een uur of 1,5 – 2 later is. De kathedraal is natuurlijk de centrale bezienswaardigheid, zowel buiten als binnen. Van buiten een groot en monumentaal gebouw, van binnen rijk gedecoreerd en vooral ook: vol met mensen. Er is een dienst aan de gang en verschillende ‘pausen’ wisselen het woord en spreken (of is het zingen?) elkaar en de menigte toe, die zo nu en dan reageert door massaal iets na te zeggen/zingen. Door de gangpaden schuifelt een stroom toeristen die voortdurend met camera’s zwaaien en flitsen; de kerkbewakers die rondlopen om dit te voorkomen zijn volkomen weerloos tegen de overmacht van ongedisciplineerde toeristen. In de gangen staan biechthokjes waar oudere en wijze mannen klaar zitten om de biecht af te nemen, al lijkt er vandaag niet veel animo voor te zijn, de meeste hokjes zijn dicht en in een paar andere hokjes zitten de geestelijken geschriften te bestuderen. Wel is er een sportieve fietser in passende outfit die met racefiets en al neerknielt bij zo’n hokje en in snikken uitbarst. De grootste trekker is een crypte waarin (vermoed ik) de heilige Jacob ligt begraven, er staat een lange rij wachtenden voor. Na een paar uur heb ik het wel gezien en zoek iets te eten, daarna terug naar het seminarie voor een middagslaap, dat ik wel nodig heb ....

Ik merk dat ik wat uitgekeken ben op het reizen in deze toch min of meer bekende omgeving en dat het me niet meer zo boeit. Ik heb een punt van verzadiging bereikt en ik voel me moe. Op een fietsdag trap ik de moeheid er wel een beetje uit, maar op een rustdag overvalt het me helemaal. Bij de geringste inspanning loop ik te hijgen en mijn hele lijf doet pijn en protesteert. Eigenlijk gaat dat al een tijdje zo, zolang ik bezig blijf voel ik het minder, maar bij een moment rust en daarna weer opstarten voelt het erg zwaar.  Ik moet mezelf dan weer op gang brengen, de ademhaling dwingen (anders raak ik achter adem) om weer in het ritme van stevig trappen te komen. Het lukt wel, nog steeds, maar is wel uitputtend en aan het eind van de dag is er weinig energie meer over. Daardoor ben ik teveel bezig met de prestatie waardoor er te weinig overblijft voor het plezier wat dit soort reizen ook zou moeten brengen. Een rondwandeling, een café, een flinke pul bier, ik kom er soms niet meer aan toe.

Het komende stuk van de route, die ik vorig jaar ook van de andere kant heb bekeken, is misschien wel het mooiste deel van deze reis, maar kent ook de zwaarste stukken, vooral door de lange en soms pittige klimmen, tientallen kilometers lang, die tot 1600 meter gaan. Ik twijfel er niet aan dat ik ook deze uitdaging ook nog wel aan kan, maar of ik er in mijn huidige conditie veel plezier aan beleef is zeer de vraag: het zal in ieder geval een flinke beproeving worden, en wil ik dat nog wel?

Verder had ik vanochtend de mogelijkheden voor de terugtocht met Cycletours bekeken. In tegenstelling tot wat de reisgids daarover zegt rijden de laatste bussen eerder en minder vaak dan verwacht. De laatste terugtocht vanuit Pamplona (resp. St. Jan-Pied de Port) is al op 18 augustus, en vanuit Argelès-Gazost (zelfde punt als vorig jaar) op 21 augustus. Beide data zijn niet haalbaar, gezien de gemiddelde dagafstand. Er zijn natuurlijk wel andere reismogelijkheden maar dat vereist opnieuw oriënteren.

Om deze redenen heb ik besloten om de reis in te korten en dit stuk van de route over te slaan. Min of meer voor de tweede keer - hoewel ik vorig jaar niet (meer) de intentie had om er aan te beginnen. Het is spijtig, misschien dat ik er later ooit nog een keer aan toe kom, maar op dit moment vind ik het een bergpas of twee te ver.

Het volgende stuk van de reis zal dus per trein zijn, met apart vervoer voor de fiets (die op deze treinroute niet mee kan). Het lukt nog net om mijn fiets met bagage op tijd af te leveren bij een vervoersbedrijf; donderdagochtend kan ik ‘m in Irun weer ophalen. Daar zal ik dan de vorige (woensdag-) avond met de trein zijn aangekomen, althans dat is nu de planning.

Afgezien van enkele zonnestraaltjes was het de hele dag zwaar bewolkt en ’s middags en ’s avonds regent het regelmatig en het waait flink. Rotweer, maar dat zullen de achterblijvers wel herkennen!

Foto’s van de dag

Santiago, (pelgrims-)bestemming bereikt

13 augustus 2012, Redondela tot Santiago de Compostela.

Nog nooit zo vroeg opgestaan, voor zeven uur begonnen verschillende mensen al te pakken  (de wandelaars zijn er vroeg bij), ik doe het nog kalm aan, maar sta ook om half negen buiten. Eerst een koffie en daarna op weg. Het is zwaar bewolkt vandaag, een loodgrijze dag en er zijn geen mooie vergezichten te zien. De volgende grote plaats is Pontevedra, waar ik een beetje doorheen kruis. Hier ontdek ik weinig bezienswaardigs dus vervolg zonder te stoppen de route over de N-550. Het eerste stuk vóór Pontevedra was nog erg druk, veel vrachtverkeer, maar vanaf Pontevedra is het een stuk rustiger. En natter, uit de laaghangende mist komen nu de eerste druppels naar beneden, een motregen kondigt zich aan. Die wordt steeds dichter, zodat ik toch wat andere kleren aan moet doen, het is nog maar 19 graden (brr). Als het te erg wordt met de regen las ik weer een koffiepauze. Om een uur of 1 weer verder over de N-550 die voortdurend glooit en langzaam stijgt, eerst over een groen beboste heuvelrug en daarna (vanaf Padron) door steeds dichter wordende bebouwing.

Om 15:30 arriveer ik in Santiago, in een lichte motregen. Voor vandaag bestemming bereikt, nog nooit zo vroeg aangekomen. Dat mag ook wel, want ik moet nog een slaapplek vinden, bij voorkeur een Albergue – andere opties zijn hier erg prijzig. Dat zou lastig kunnen worden gezien de drukte, maar bij de derde Albergue hebben ze plaats in een heel groot gebouw: een voormalig seminarie (Seminario Menor) aan de rand van de stad, dat is ingericht als een Albergue voor pelgrims en anderen (zoals ik). Daar is plaats genoeg, voor honderden mensen. Grote zalen met bedden, de goedkoopste optie, maar voor een paar euro meer heb je ook een privé kamertje, met bed en  .. verder niets.  Voor mij is het prima!

Eerst een slaapje doen, ik was vroeg opgestaan en ben moe gefietst, kan wel wat extra rust gebruiken. ’s Avonds in een druilerige regen de stad weer in om wat te eten. De stad lijkt wel verlaten, veel restaurants lijken dicht vandaag. Uiteindelijk bij een Italiaan terechtgekomen, iets te luxe voor mijn doen, maar spaghetti aglio è olio (en pepers) kunnen ze – buiten het menu – wel maken. Bij terugkeer naar het seminarie, zo’n 15 minuten wandelen, regent het echt en dat zal de volgende dag ook nog zo zijn, het is pokkenweer. Een goede extra reden om hier een dagje bij te boeken en woensdag bij beter weer uitgerust verder te gaan. Ook de fiets heeft wat aandacht nodig.

In totaal 89 km gefietst in 5,5 uur. Bijna 800 meters geklommen, huidige hoogte: 292 meter

Foto’s van deze dag